مثل سوت قطار
وقتی از امام ع پرسیدن «ایمان یعنی چی؟» فرمود: ایمان یه ساختمون محکم و استوار داره که روی چهار ستون بنا شده؛ ستون صبر، ستون یقین، ستون عدالت و ستون جهاد.

اگه بخوام خودمونی‌تر بگم، ایمان درست مثل یه خونه‌ی امن و دلنشینه؛ اما این خونه رو نه با آجر و سیمان، بلکه با چهار تا پایه اصلی سرپا نگه داشتن. یکیش صبره؛ یعنی تاب آوردن، شکیبایی، مقاومت در برابر سختی‌ها و دندون روی جگر گذاشتن.
صبر یعنی شکیبایی، تحمل، ایستادگی، مثل کوه که جلوی باد می‌ایسته، مثل دریا که موج پشت موج رو به دل می‌گیره اما آرامششو از دست نمی‌ده.
بدون صبر، خونه ایمان مثل سقفی می‌شه که تو اولین باد و بارون فرو می‌ریزه.

دومی هم یقینه؛ باور محکم، اعتماد قلبی، دل مطمئن. یقین همون باور عمیق و اطمینان قلبیه، یه نوریه تو دل، مثل فانوسیه که توی شب تاریک راه رو روشن می‌کنه.مثل درختی که ریشه‌هاش عمیق توی خاک فرو رفته، هیچ باد و طوفانی نمی‌تونه تکونش بده. آدم بی‌یقین مثل برگ خشک پاییزیه که با هر نسیمی پرتاب می‌شه.
سومی عدالته؛ یعنی انصاف، حق‌محوری، درست‌رفتاری.
عدالت یعنی دادگری و انصاف، یعنی هر چیزی رو سر جای خودش گذاشتن، مثل ترازو که بی‌کم و کاست حق هر کسی رو نشون می‌ده.
و همین عدالته که به ایمان قوام می‌ده، مثل ستونیه که سقف رو صاف و متوازن نگه می‌داره. بی‌عدالت، همه چیز کج می‌شه و فرو می‌ریزه.
چهارمی هم جهاده؛ یعنی تلاش، کوشیدن، جنگیدن با نفس، با سختی‌ها، با ظلم، با ظالم.
جهاد یعنی تلاش، پیکار، جنگیدن برای حق، هم با دشمن بیرونی، هم با دشمن درونی. مثل رودخونه‌ای که سنگ‌ها رو می‌شکنه و راه خودشو پیدا می‌کنه.
جهاد درست مثل خون توی رگه که به همه بدن زندگی می‌ده؛ ایمان بی‌جهاد مثل بدنیه که دیگه خونی نداره در نتیجه جونی نداره.
خلاصه، ایمان یه گنجینه‌ست، یه دارایی ارزشمنده، اما این گنج رو باید با صبر، یقین، عدالت و جهاد پاسداری کرد.
وَ سُئِلَ: و پرسیده شد، سؤال شد، مورد پرسش قرار گرفت، کی؟ امام ع. از چی؟ عَنِ الإِيمَانِ: از ایمان، درباره ایمان، در مورد باور و اعتقاد.
یعنی از امام پرسیدن ایمان یعنی چی و چه پایه‌هایی داره؟
فرمود: الإِيمَانُ: ایمان، باور قلبی، اعتقاد محکم. عَلَى: بر پایه، روی، استوار بر.أَرْبَعِ: چهار، چهار تا. دَعَائِمَ: ستون‌ها، پایه‌ها، تکیه‌گاه‌هاست.
فرمود: ایمان چهار تا ستون اصلی داره، مثل ساختمونی که رو چهار ستون وایساده.
عَلَى الصَّبْرِ: بر صبر، تحمل، شکیبایی. وَ الْيَقِينِ: و یقین، باور محکم، اطمینان قلبی. وَ الْعَدْلِ: و عدالت، انصاف، برابری. وَ الْجِهَادِ: و جهاد، تلاش، مبارزه در راه خدا.
پس، چهار ستون ایمان عبارت شد از: صبر، یقین، عدالت و جهاد.
به زبون خودمونی:
امام می‌گه ایمان فقط یه ادعا نیست، یه حقیقته که چهار تا ستون محکم داره. مثل ساختمونی که بدون ستون روی هوا نمی‌ایسته، ایمان هم بدون صبر، یقین، عدالت و جهاد نمی‌مونه.

پس نتیجه اینکه:
١. ایمان بدون صبر نمی‌مونه،
آدم بی‌صبر مثل ساختمونی بدون ستون می‌مونه؛ زود می‌ریزه، زود ویرون می‌شه.

٢. یقین دل آدمو محکم می‌کنه،
وقتی باور قلبی داشته باشی، مثل درختی می‌شی که ریشه‌ش عمیق رفته تو خاک؛ هیچ بادی تکونت نمی‌ده.

٣. عدالت دل‌ها رو صاف می‌کنه،
آدم عادل مثل آینه‌ست، کج و معوجی نداره، همه‌چی رو درست و روشن نشون می‌ده.

٤. جهاد یعنی بی‌تفاوت نبودن،
زندگی همش جنگیدنه؛ با تنبلی، با ظلم، با نفس بد. جهاد مثل خون توی رگه که اگه نباشه، آدم بی‌جون و بی‌حرکته.