حکمت ۳۰
مثل آتیش زیر خاکستر
خیلی حواستو جمع کن، خیلی مراقب خودت باش! از عذاب خدا غافل نشو.
به خدا قسم، اونقدر خدا بخاطر مهری که داره پرده‌پوشی کرده و خطاهاتو پوشونده که انگار می‌خواد بگه بخشیده شدی، ولی واقعیت اینه که هنوز آمرزیده نشدی.
بعضی وقتا آدم خیال می‌کنه وقتی رسوا نشده، پس بخشیده هم شده. اما این فقط سکوت خداست، صبرشه، فرصتیه برای برگشتن. درست مثل آتیشی که زیر خاکستر قایم شده، خاموش به نظر میاد ولی هنوز زنده‌ست و هر لحظه ممکنه شعله بکشه.
یا مثل سیلی که پشت سد جمع شده، ساکته اما اگه بی‌خبر بمونی، می‌تونه یه‌باره همه‌چیز رو با خودش ببره.
این پرده‌پوشی خدا، مثل فرصتیه که بهت داده تا بفهمی، تا برگردی، و خودتو نجات بدی. نه اینکه فکر کنی کار تمومه، و دیگه خطری در کار نیست.
فرمود:
الْحَذَرَ الْحَذَرَ: مراقب باش! مواظب باش! حواست رو جمع کن! این تأکید پشتِ هم یعنی خیلی ماجرا جدیه پس جدی بگیر.
فَوَاللَّهِ: به خدا قسم، سوگند به خدا، به خداوندی که همه چیز دست اوست لَقَدْ: واقعاً، حتماً، قطعاً سَتَرَ: پوشانده، پرده انداخته، مخفی کرده…
یعنی: خدا خیلی چیزها رو پوشونده و جلوی رسوایی رو گرفته.
حَتّى: تا جایی که، اونقدر که، به حدی که کَأَنَّهُ: انگار که، مثل اینکه قَدْ: واقعاً، قطعاً، غَفَرَ: بخشیده، گذشت کرده، عفو کرده.
یعنی: اونقدر خدا گناه‌ها و خطاها رو پوشونده که انگار واقعاً بخشیده، در حالی که معلوم نیست بخشیده باشه.
به زبون خودمونی:
امام علی (ع) می‌گه: خیلی مراقب باشین! به خدا قسم، خدا اونقدر خطاهای ما رو پوشونده که آدم فکر می‌کنه بخشیده شد.
یعنی خدا به‌قدری مهربونه و آبروی بنده‌شو حفظ می‌کنه که انگار گناهی نکرده، ولی این بهونه‌ای برای بی‌خیالی نیست. باید بیشتر مراقب باشیم، چون پرده خدا ، همیشه، افتاده، نمی‌مونه.
یعنی: خدا اونقدر مهربونه که اشتباهاتو قایم می‌کنه، جوری که انگار اصلاً نبوده. ولی تو حواست باشه، این پوشوندن دلیل بر این نیست که همیشه در امانی یا واقعا بخشیده.
پس نتیجه اینکه:
١. غفلت از خدا، خطره، حواست باشه
وقتی فکر می‌کنی خطاهات پنهونه و کسی نمی‌بینه، مثل کسی می‌مونی که جلوی رود خروشان ایستاده و فکر می‌کنه آب نمی‌رسه؛ ولی یه لحظه غفلت، همه‌چیزو با خودش می‌بره.
٢. پرده‌پوشی خدا، فرصتِ برگشتنه
خدا صبر کرده و خطاهاتو پوشونده، مثل خاکستری که روی آتیشه؛ شاید خاموش به نظر بیاد، اما هر لحظه ممکنه شعله بکشه. پس این فرصت رو دست کم نگیر و ازش استفاده کن تا خودتو نجات بدی.
٣. سکوت خدا، هشداره
سکوت خدا یعنی هنوز وقت داری مسیرتو درست کنی، مثل سیلی که پشت سد جمع شده و ساکته؛ اگه بی‌خبر بمونی، یه‌باره می‌تونه همه‌چیزو با خودش ببره. پس بیدار باش، پس هشیار باش و پس جدی بگیر.
٤. بازگشت و جبران، نشونه‌ی رحمته
فرصتیه که خدا داده، یعنی می‌تونی برگردی، جبران کنی و کارت رو درست کنی، درست مثل شاخه‌ای که زیر وزش باد خم می‌شه اما می تونه دوباره راست بشه و ادامه بده.